9 Eylül 2014 Salı

Suda Solunum

Suda solunum suda yaşayan hayvanların sudan oksijen elde ettikleri biyolojik süreçtir.

Solunum sistemleri

Balık

Balıkların çoğunda solunum solungaçlar yoluyla olur. Ancak akciğerli balıklarda bir ya da iki tane akciğer vardır. Anabantoidei alt takımındaki balıklarda havadaki oksijenden yararlanmalarını sağlayan özel bir organ gelişmiştir ancak tam bir akciğer değildir. Balıkların solungaçlarında su ve kan akışı zıt yönlerdedir ve bu şekilde oksijen difüzyonu azami mertebede oluşur.

Yumuşakçalar

Yumuşakçalar genellikle sudan oksijeni alıp dolaşım sistemine veren solungaçlara sahiptir. Bu hayvanlarda aynı zamanda oksijen tutucu molekül olarak hemosiyanin içeren kanı pompalayan bir kalp de bulunur. Bu nedenle solunum sistemleri omurgalı balıkların solunum sistemine benzerdir. Karından bacaklıların solunum sistemlerinde ya solungaç ya da akciğer vardır.

Su sürüngenleri

Sürüngenlerin akciğerlerinin anatomik yapısı memelilerin akciğerlerinden daha az karmaşıktır. Memelilerin akciğerlerinde bulunan çok kapsamlı dallı havayolu yapısı sürüngenlerde bulunmaz. Gaz değişimi sürüngenlerde de alveollerde olur ancak diyaframları yoktur. Dolayısıyla kaplumbağalar dışında tüm sürüngenlerde nefes alma interkostal kasların kasılmasıyla kontrol edilen vücut boşluğunun hacminin değişmesiyle olur. Kaplumbağalarda nefes almak için özel yan kas çiftleri kasılır.

İki yaşamlılar

İki yaşamlılarda hem akciğerler hem de deri solunum organları olarak işlev görür. Bu hayvanların derileri yüksek oranda damarlı ve nemlidir. Nemli kalması özelleşmiş hücrelerden salgılanan sümük yoluyla olur. Nefes almada akciğerler öncelikli olsa da bu hayvanlarının derilerinin kendilerine özgü özellikleri oksijeni zengin suların içinde hızlı gaz değişimini sağlar.

Su kuşları

Kuşların solunum sistemi kendilerine özgü hava keseleri gibi anatomik özelliklerle memelilerden önemli derecede ayrılır. Kuşların diyaframı ve akciğer zarı boşluğu olmaması nedeniyle akciğerleri şişemez. Kuşlarda gaz değişimi alveoller yerine kılcal damarlarda olur.

e-posta: hayvanlarindogasi66@hotmail.com
Facebook: https://www.facebook.com/pages/Hayvanlar%C4%B1n-Do%C4%9Fas%C4%B1/604072649656667?ref=hl


Gönderen zaman: Hiç yorum yok:

Siyah Yüzlü İmpala

Siyah yüzlü impala (Aepyceros melampus petersi), Angola ve Namibya impalalarının yerli bir alt türüdür.
Yüzlerindeki belirgin olarak bulunan siyah işaretler ve renk nedeniyle bu tür impalaları diğer impalalardan ayırmak zor değildir. Ayrı yerlerde bulunurlar. Bütün türler tehlike altında değilken, bu tür neredeyse yok olmaya yakın hale gelmişti. 1968 ile 1971 yılları arasında 310 adet birey daha iyi korunması amacıyla siyah-yüzlü Etosha Millî Parkı


'na devredilmiştir ve o tarihten bu yana sayıları giderek artmaktadır. Ancak şu anda yakın çiftliklerde yaygın olarak beslenen en az 1.000 kadar impala ile çiftleşerek melezleşmeye başladığından dolayı bu durum türün gen havuzuna zarar vermektedir.


e-posta: hayvanlarindogasi66@hotmail.com
Facebook: https://www.facebook.com/pages/Hayvanlar%C4%B1n-Do%C4%9Fas%C4%B1/604072649656667?ref=hl
Gönderen zaman: Hiç yorum yok:

Çingene Yengeci

Çingene yengeci ya da Çingene pavuryası veya Çağanoz (Carcinus aestuarii), Akdeniz'de yaygın bir yengeç türüdür. Bütün dünyanın açık deniz kıyılarında bulunanCarcinus maenas türüne çok benzer. Daha önceleri Carcinus maenas aestuarii adıyla onun alt türü olarak sınıflandırılırken moleküler biyoloji çalışmalarıyla ayrı tür olduğu tespit edilmiştir.

Yayılımı

Akdeniz'den gemilerin balast suları ile Japonya'ya kadar taşınmışlardır.
Türkiye'de bütün kıyılarda yaygındır.

Ayrıca bakınız




Gönderen zaman: Hiç yorum yok:

Pavurya

Pavurya (Cancer pagurus), Cancridae familyasından Doğu Atlantik ve Akdeniz'de yaşayan ve eti yenilen iri bir yengeç türü.
Geniş yayvan bir kabuk eklemi (karapaks) vardır. Karapaks en fazla yaklaşık 20 cm uzunluğunda ve 30 cm genişliğindedir.. Sığ ve kayalık alanlardan 520 m derinliklere kadar yayılım gösterir. Genellikle 1-100 m derinlikler arasında bulunurlar. Gündüzleri kaya altlarında gizlenip geceleri beslenmek için açığa çıkarlar. Etçil ve leşçildirler.
Özel olarak avcılığı yapılır. Ekonomik değeri oldukça yüksektir ve Akdeniz pazarlarında büyük talep görür.
Pavurya yavruları 3-4 cm olurlar.

Ayrıca bakınız



e-posta: hayvanlarindogasi66@hotmail.com
Facebook: https://www.facebook.com/pages/Hayvanlar%C4%B1n-Do%C4%9Fas%C4%B1/604072649656667?ref=hl

Gönderen zaman: Hiç yorum yok:

Marmara Pavuryası

Marmara pavuryası (Pachygrapsus marmoratus), Karadeniz, Marmara Denizi, Akdeniz ve Atlas Okyanusunun bir kısmında yaşayan bir yengeç türüdür. Koyu menekşe renginde olup sarı mermer desenlidir. Boyu en fazla 36 mm gelir. Omnivordurlar; su yosunu ve midye ile denizşapkası gibi değişik hayvanlarla beslenir

Yayılımı

Güney Avrupa, Karadenizden Fas kıyılarına, Atlas Okyanusunda Portekiz, İspanya ve Fransa, kıyılarına kadar yayılır. 1996 yılında kuzeyde Manş DenizindeSouthampton yöresinde de gözlenmiştir. Kuzeye doğru olan bu yayılma küresel ısınma sonucu su yüzeyinin ısınmasından dolayı olabilir.

Ayrıca bakınız


Gönderen zaman: Hiç yorum yok:

Mandalina Balığı

Mandalina balığı (Synchiropus splendidus), Callionymidae familyasından tuzlu su akvaryumlarında yaşayan parlak renkli ufak bir balık türü. Doğal ortamı Batı Pasifik'tir ve genellikle Ryukyu Adaları ile batı Avustralya arasında görülür.
Genellikle yavaş hareket ederler ve yaşama alanlarının dışına çıkmazlar. Deniz dibinde beslenme alışkanlığına sahip oldukları ve küçük olmaları sebebiyle pek görünmezler. Erkekleri dikenli sırt yüzgeçlerine sahiptir.
Gönderen zaman: Hiç yorum yok:
Kaydol: Kayıtlar (Atom)